Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 84 oppslagsord

brun 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt brún; truleg samanheng med bru og bryggje (1

Tyding og bruk

  1. (framståande) kant, rand;
    jamfør augebrun
  2. kant mellom ei flate og eit hall nedanfor;
    jamfør bakkebrun

brun 2

adjektiv

Opphav

norrønt brúnn; samanheng med brenne (1

Tyding og bruk

  1. som har ein farge som jord (og som er ei blanding av svart, raudt og gult)
    Døme
    • brun saus;
    • ha brunt hår og brune auge;
    • vere brun og vêrbarka i huda
  2. prega av nazistisk ideologi;
    jamfør brunskjorte

Faste uttrykk

  • brun kafé
    kafé med tradisjonelt interiør, særleg vitja av stamgjester

brune 2

bruna

verb

Tyding og bruk

gjere brun med varme eller sollys
Døme
  • brune fiskebollar i smør;
  • sola brunar huda

brun kafé

Tyding og bruk

kafé med tradisjonelt interiør, særleg vitja av stamgjester;
Sjå: brun

brunleg

adjektiv

Tyding og bruk

noko brun
Døme
  • ein brunleg farge

brunsukker

substantiv inkjekjønn

Opphav

av brun (2

Tyding og bruk

brunskjorte

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

soldat i tysk, nazistisk stormtropp i mellomkrigstida med brun uniformsskjorte;

brunleik

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -leik

Tyding og bruk

det å vere brun

brunke

brunka

verb

Tyding og bruk

  1. gjere brun;
    Døme
    • sola brunka ryggen hennar
  2. bli brun;
    sjå brun ut

brunfe

substantiv inkjekjønn

Opphav

av brun (2

Tyding og bruk

sveitsisk storferase som truleg ættar frå den eldste kjende forma for europeisk tamfe