Avansert søk

7 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

brigade

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, fra italiensk brigata; av middelalderlatin briga ‘strid’

Betydning og bruk

  1. operativ hæravdeling som er sammensatt av flere bataljoner med støtteavdelinger
    Eksempel
    • delta i en internasjonal brigade i et konfliktområde
  2. organisert samling av mennesker som arbeider for en sak
    Eksempel
    • en brigade av frivillige programmerere

brigg

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk forkorting for brigantine, fra italiensk brigantino ‘sjørøverskip’ av brigante ‘røver’; beslektet med brigade

Betydning og bruk

seilskip med to fullriggede master

brigader

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør engelsk brigadier; av brigade

Betydning og bruk

offiser med grad under generalmajor;

Nynorskordboka 4 oppslagsord

brigade

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk brigata; av mellomalderlatin briga ‘strid’

Tyding og bruk

  1. operativ hæravdeling som er sett saman av fleire bataljonar med støtteavdelingar
    Døme
    • sende ut ein brigade i internasjonale operasjonar
  2. organisert samling av menneske som arbeider for ei sak
    Døme
    • ein brigade med ungdomar som skal drive solidaritetsarbeid i Latin-Amerika

brigg

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk forkorting for brigantine, frå italiensk brigantino ‘sjørøvarskip’ av brigante ‘røvar’; samanheng med brigade

Tyding og bruk

seglskip med to fullrigga (1) master

brigader

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør engelsk brigadier; av brigade

Tyding og bruk

offiser med grad under generalmajor;

tankbrigade

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

motorisert brigade oppsett med stridsvogner