Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

adjektiv

abnorˊm

av latin ab ‘frå’ og norma ‘regel’

unormal på ein sjukleg eller svært påfallande måte

substantiv hankjønn

av gresk idiosynkrasia, av idio- og synkrasis ‘blanding’; jamfør idio-

substantiv hankjønn

abnormiteˊt

(sjukleg) avvik, feilutvikling, misdanning

adjektiv

norrønt sjúkr

i unormal helsetilstand;
som har ring helse;
ikkje frisk;
dårleg, klein, låk
- bli alvorleg sjuk;
- leggje seg sjuk;
- liggje sjuk;
- ha ein sjuk finger
abnorm, vanvettig
- vere sjuk på sinnet;
- eit sjukt samfunn – eit samfunn der vanlege (moral)normer er sette til sides
forpint
- vere sjuk av heimlengt;
- vere sjuk etter – vere vill, galen etter

adjektiv

særleg om (eller når det gjeld) kjønnsdrift: avvikande, unaturleg, unormal, abnorm;
sjukeleg