Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

vokalist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som syng til tonefølgje av eit underhaldningsensemble eller danseorkester

instrumentalist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som spelar eit instrument (3);
til skilnad frå vokalist

korist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. medlem av kor (1, 1) i kyrkje, teater, opera eller liknande
  2. person som korar for ein vokalist

kor 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kórr, gjennom mellomalderlatin; frå gresk khoros ‘kordans’

Tyding og bruk

  1. gruppe som syng ein- eller fleirstemmig;
    Døme
    • syngje i kor;
    • eg er med i eit blanda kor
  2. gruppe av bakgrunnssongarar for ein vokalist
  3. i pop- og jazzmusikk: improvisert spel
    Døme
    • køyre kor
  4. flokk som seier noko samstundes
    Døme
    • skrike i kor;
    • dei protesterte i kor
  5. musikkstykke for kor (1, 1);
    Døme
    • alle song med på koret
  6. del av kyrkja der altaret står (og der kyrkjekoret ofte held til)
    Døme
    • presten står framme i koret
  7. i antikken: personar som laga framsyningar med song og dans;
    personar som medopplevde og kommenterte handlinga i eit drama med songen og dansen sin

elektronikar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. fagarbeidar som produserer eller held ved like elektronisk utstyr
    Døme
    • elektrikar og elektronikar
  2. person som spelar eller framfører elektronika
    Døme
    • vokalist og elektronikar