Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

vestavind, vestanvind

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vind frå vest

Døme

vestavind med regn

utanvind, utavind

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vind frå havet;

ofte: vestavind

havætt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

havside, havkant
vêr frå havsida;
vestavind

føn

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin ‘vestavind’

Tyding og bruk

varm, nedstigande vind frå lesida av fjell
Døme
- i føn og fleire varmegrader er lufta svært tørr
tørking og forming av hår med fønar
Døme
- dagleg vask og føn slit på håret

vestyrje

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

gråvêr med langvarig vestavind

vestrøne

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

utrøne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

pålandsvind, solgangsvind

sefyr

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

(mild) vestavind
slags glatt, fintråda, mønstra bomullsstoff