Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

vanry

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

dårleg omdømme

Døme

kome i vanry

miskreditt

substantiv hankjønn

Opphav

av mis- og kreditt

Faste uttrykk

i miskreditt
i ein situasjon med dårleg omdømme;
i vanry
kome i miskreditt hos nokon;
kritikken endar i miskreditt

i miskreditt

Tyding og bruk

i ein situasjon med dårleg omdømme;

i vanry;

Sjå: miskreditt

Døme

kome i miskreditt hos nokon;
kritikken endar i miskreditt

diskreditt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

miskreditt, vanry

diskreditere

diskreditera

verb

Opphav

gjennom fransk; frå latin

Tyding og bruk

vekkje mistru mot, så tvil om;

føre i vanry

Døme

diskreditere ein person