Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

tun

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt tún; same opphav som engelsk town ‘by’

Tyding og bruk

  1. område, plass mellom (og omkring) husa på ein gard eller liknande;
    Døme
    • gå ut på tunet;
    • stå ute på tunet;
    • kome til tuns
  2. plass mellom fleire hus
  3. stad der husa står på ein gard (til skilnad frå markene ikring)
    Døme
    • gå heim til el. i tunet
  4. samling av hus som høyrer til eitt gardsbruk
    Døme
    • ein gard med tre tunmed tre bruk, for tre huslydar (i eldre tunskipnad)
  5. samling av bygningar, institusjonar og liknande