Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

trege 2

trega

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt trega; av trege (

Tyding og bruk

gjere misnøgd;
arge
Døme
- det tregar meg at han gjorde meg den pretta
vere lei, misnøgd;
tenkje på noko med sorg, saknad eller anger;
angre
Døme
- trege på noko