Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

tint

substantiv hankjønn

Opphav

seint norrønt tinta, kanskje; frå gammalfransk

Tyding og bruk

  1. bitte lita krukke, beger, medisinflaske
  2. måleining som svarer til halvliter, halvpott
Artikkelside

tine 2

tina

verb

Opphav

norrønt þíðna

Tyding og bruk

  1. transitivt: få (særleg is, snø) til å gå over i væskeform;
    Døme
    • tine isen
    • med varme få normal opning i (noko frose, særleg røyr)
      • tine frosne røyr
    • med varme få (noko frose) attende til den opphavlege konsistensen
      • tine (opp) frose kjøt
  2. intransitivt, særleg om snø, is: gå over i væskeform;
    Døme
    • isen tiner snart;
    • sola får snøen til å tine
    • om noko frose: med varme få att den opphavlege (blaute) konsistensen
      • det frosne kjøtet tinte litt om senn
    • om person:
      • tine opp – tø opp
Artikkelside

tine 3

tina

verb

Opphav

norrønt tína

Tyding og bruk

  1. plukke, riste fisk ut av garn
  2. skilje snerpet frå byggkornet, reinske treskt korn
  3. ta nøtta or hamsen
Artikkelside

tåen

adjektiv

Opphav

samanheng med tå (2

Tyding og bruk

om mark: snøfri, berr;
ufrosen, tint, telefri
Døme
  • tåen jord;
  • no er det tåe
Artikkelside