Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

straffbar

adjektiv

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

som det er sett straff for i ei lov;

lovstridig, rettsstridig, strafflagd, straffskuldig;

kriminell

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin criminalis, av crimen ‘brotsverk’

Tyding og bruk

prega av ulovleg åtferd og kriminalitet;
som kjem inn under straffelova;
rettsstridig, straffbar, brotsleg
Døme
- kriminelle handlingar;
- kriminell verksemd;
- ha eit kriminelt rulleblad
som gjer brotsverk
Døme
- kriminelle ungdomar;
- kriminelle gjengangarar;
- eit kriminelt miljø
- brukt som substantiv
  ein tilhaldsstad for kriminelle
brukt som forsterkande adverb: svært
Døme
- ein kriminelt dårleg film

Faste uttrykk

kriminell lågalder
alder ein person må ha for å kunne bli straffa for brotsverk, i Noreg 15 år

sikta

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som påtalemakta mistenkjer for ei straffbar handling;

Døme

ei sikta 30-åring

brukt som substantiv:
- den sikta vart pågripen i går

ærekrenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å ærekrenkje;

særleg i jus: straffbar handling som krenkjer ærekjensla eller det gode omdømmet til ein person;

Døme

både redaktøren og journalisten vart dømde for ærekrenking

påtalekrav

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

krav frå den som er fornærma (2) ved ei straffbar handling om å reise straffesak

strafflagd

adjektiv

Tyding og bruk

som det er sett straff for;

seksualbrotsverk, seksualbrottsverk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

straffbar seksualhandling