Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

snavl

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk, nederlandsk; same opphav som snabel

Tyding og bruk

Døme
  • snavla gjekk i eitt sett;
  • hald snavla!tei still!

snavle

snavla

verb

Tyding og bruk

  1. snakke på ein utydeleg måte;

snabb

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med snavl

Tyding og bruk

liten (avskoren) bete, ende
Døme
  • pølsesnabb