Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

skafte

skafta

verb

Tyding og bruk

setje skaft på;

skafta

adjektiv

Tyding og bruk

som sit på skaft (1 og 3)
Døme
- ei skafta øks – skjeft;
- blada er skafta – sit på stilker
i samansetningar: med slikt skaft (1, 2 og 3) som førsteleddet nemner
Døme
- høgskafta;
- langskafta
i samansetningar, om tøy: som er vove med så mange skaft (4) som førsteleddet nemner, til dømes i firskafta

skaft

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt skapt

Tyding og bruk

langt handtak på ein reiskap eller eit våpen;
skjefte (2
Døme
- knivskaft;
- riveskaft;
- økseskaft
del av ein støvel og liknande frå rista og oppover leggen
- - støvelskaft
i botanikk: stilk
kvar av dei tynne parallelle trestengene på ein vevstol som hovlene i ein vev er trædde inn på
kvar av fleire innhole søyler som ber ei oljeplattform

Faste uttrykk

ryke av skaftet
òg: miste plassen, posten sin

høgskafta

adjektiv

Opphav

jamfør -skafta

Tyding og bruk

som har høgt skaft (2)

Døme

høgskafta støvlar