shunt
substantiv hankjønn
Uttale
sjøntOpphav
frå engelsk, opphavleg ‘vikespor’ av shunt ‘dreie til sides, skifte’Tyding og bruk
- leiar (3) som er kopla inn i ein straumkrins for å føre hovudstraumen utanom ein viss del av krinsen;
- i medisin: kunstig eller naturleg forbindelse mellom kanalar i kroppen, især to blodårar