Avansert søk

4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

sirkulere

sirkulera

verb

Opphav

frå fransk av, latin circulari ‘krinse’ av circulus; sjå sirkel

Tyding og bruk

gå i ei meir eller mindre ringforma bane;
vere i omløp, bli spreidd i skiftande retningar
Døme
  • vatnet sirkulerer i destillasjonsapparatet;
  • pengane sirkulerer

resirkulere

resirkulera

verb

Uttale

reˊsirkulere eller  resirkuleˊre

Opphav

av re-

Tyding og bruk

setje i sirkulasjon på nytt;
føre inn att i eit krinsløp;
bruke om att;
  • brukt som adjektiv:
    • resirkulert papir

rullere

rullera

verb

Opphav

frå fransk, samanheng med rulle (1; jamfør rullerande

Tyding og bruk

  1. setje i gang på nytt;
    la sirkulere
    Døme
    • rullere handlingsplanen etter ei tid
  2. gå på omgang
    Døme
    • stemnet rullerer mellom dei fire byane;
    • spelemannslaga rullerte på å arrangere festivalen

sirkulering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å sirkulere