Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

sinekyre

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin sine cura ‘utan møde’

Tyding og bruk

stilling med god løn og lite å gjere
Døme
  • stillinga er den reine sinekyre

sinekyrist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har ein sinekyre