Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

sekresjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin av secernere ‘skilje ut’

Tyding og bruk

utskiljing av stoff i dyre- eller planteorganismar

Faste uttrykk

indre sekresjon
det at hormon blir skilde beinveges ut i blodet el. lymfa

ekskresjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå nylatin

Tyding og bruk

utskiljing av ekskret;

til skilnad frå sekresjon

ytresekretorisk

adjektiv

Tyding og bruk

i medisin: som har ytre sekresjon; jamfør ytre (, 4)

Døme

ytresekretorisk kjertel

sekretorisk

adjektiv

Tyding og bruk

som har med sekresjon å gjere

sekret

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå mellomalderlatin ‘utskild, løynd’, eigenleg perfektum partisipp av; latin secernere

Tyding og bruk

væske som blir utskild ved sekresjon
i eldre tid: privat segl (1, 2) til ein fyrste