Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

sandsekk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sekk med sand, mellom anna brukt til vern mot flaum

Døme

byggje eit vern av sandsekker

ballast

substantiv hankjønn eller hokjønn

Uttale

balˊlast eller balasˊt

Opphav

frå lågtysk , føreledd truleg av bar ‘tom’; jamfør last (

Tyding og bruk

noko tungt (ofte sjøvatn) som blir fylt i eit tomt fartøy så det skal bli støare
Døme
- ta inn ballast
i overført tyding: kunnskap, røynsler, karaktereigenskapar som kan gje støtte i livet
Døme
- ha nok ballast til å reise ut i verda
noko tungt (særleg sandsekker) til å kaste ut frå ein ballong for å regulere høgda
underlag på jernbanespor, oftast pukk eller grus;
banelekam
Døme
- ballast langs togskinnene

Faste uttrykk

gå i ballast
la fartøyet gå utan last, men med ballast