Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

riksmål

substantiv inkjekjønn

Opphav

av riks- og mål (

Tyding og bruk

målform som blir brukt (som norm) overalt i eit land;
offisielt språk;
standardspråk
frå slutten av 1800-talet: nemning på den norske språkforma som utvikla seg ved ei blanding av norske og danske element, etter 1929 avløyst av bokmål (2)
rettskrivingsnorm som Riksmålsforbundet har utarbeidd;
til skilnad frå bokmål (2)

riksspråk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

språkform som er anerkjend av samfunnet som norma for språket i eit land;

standardspråk, riksmål (1)

landsmål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (

Tyding og bruk

nemning for nynorsk (, 1) fram til 1929;

til skilnad frå riksmål (2)

bokmål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør norrønt bókmál ‘latin, det målet som bøkene er skrivne på’

Tyding og bruk

skriftmål, litterært mål;
til skilnad frå talemål
sidan 1929: nemning på det offisielle skriftspråket i Noreg som har utvikla seg frå dansk og norsk-dansk (1 med drag frå norsk talemål;
til skilnad frå nynorsk (1, 1)
Døme
- bokmål og nynorsk er dei to offisielle norske skriftspråka

Faste uttrykk

moderat bokmål
bokmål skrive med rettskrivingsformer som ligg nær riksmål (3)
radikalt bokmål
bokmål skrive med rettskrivingsformer som ligg nær talemål eller nynorsk

moderat bokmål

Tyding og bruk

bokmål skrive med rettskrivingsformer som ligg nær riksmål (3);

folkemål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (; truleg først brukt av Wergeland i 1832

Tyding og bruk

dialektalt talespråk innanfor eit område;
til skilnad frå normalmål (2
vanleg talemål som ikkje er normert av skriftspråket;
til skilnad frå riksmål (1)