Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

røyre

røyra

verb

Opphav

norrønt reyra

Tyding og bruk

vikle, vinde, surre tråd eller band ikring

Døme

røyre ein ongel – surre ein ongel fast til snøret, forsynda

vire

vira

verb

Opphav

lågtysk wiren ‘surre med jerntråd’

Tyding og bruk

vinde (, surre (;

røyre, vikle (

Døme

vire ein tråd om fingeren

surre 2

surra

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

binde fast med tau eller liknande
Døme
- surre (fast) noko;
- dekkslasta måtte surrast
binde saman
Døme
- pakka var dårleg surra
- røyre
  surre ein knekt skistav