Avansert søk

Nynorskordboka 12 oppslagsord

substantiv hokjønn

åre (, 1) som fører blodet frå hjartet;

til skilnad frå vene

substantiv hankjønn

av latin pulsus ‘slag, støyt’

rytmisk trykkauke i pulsåre i takt med hjarteslaga;
hjarteslag i minuttet;
pulsslag
Døme
- ho har ein puls på 70 slag i minuttet;
- pulsen hans var høg under treninga;
- den skadde har svak puls
kortvarig, brå endring i elektrisk spenning;
kortvarig partikkel- eller lysstråle
regelbunden rytme, til dømes i musikk

kjenne nokon på pulsen
finne ut kva ein person verkeleg vil eller meiner
ta pulsen
kjenne på pulsåre og telje hjarteslaga ei viss tid
ta pulsen på
- kjenne på pulsåre og telje hjarteslaga ei viss tid
  legen tok pulsen på pasienten
- undersøkje kva som verkeleg går føre seg
  filmen tek pulsen på samtida

Sjå: puls

kjenne på pulsåre og telje hjarteslaga ei viss tid
Døme
- legen tok pulsen på pasienten
undersøkje kva som verkeleg går føre seg
Døme
- filmen tek pulsen på samtida

kjenne på pulsåre og telje hjarteslaga ei viss tid;

Sjå: puls

substantiv inkjekjønn

hjarteslag (1) som ein kan kjenne på pulsåre

substantiv hokjønn

største og viktigaste pulsåre som fører blodet frå hjartet og ut i kroppen;
aorta
i overført tyding: stor eller viktig veg eller ferdselsåre
Døme
- elva er hovudpulsåra i landet