Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

verb

gjennom tysk, frå fransk; frå latin , av persona ‘person’ og -ficere ‘gjere’

la noko livlaust, upersonleg eller abstrakt få menneskelege drag
Døme
- i åsatrua er naturkreftene personifiserte
personleggjere;
lekamleggjere
- brukt som adjektiv:
  den personifiserte vondskapen

substantiv inkjekjønn

gjennom tysk; frå latin personalis, av persona

samnemning på alle som er tilsette på same arbeidsstaden eller i den same verksemda;

substantiv hankjønn

frå latin ‘kjær person’

velsett, godt likt person;

person som er ynskt;

substantiv hankjønn

frå latin ‘ikkje kjær person’

person som er mislikt eller uynskt;

person som ikkje er velkomen;

til skilnad frå persona grata