Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

perle 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå italiensk; truleg av latin perna namn på muslingslag

Tyding og bruk

glinsande, kvit eller blågrå lita kule (framandlekam innkapsla i utskild perlemor), laga av kappeepitelet hos visse muslingar og brukt i smykke
Døme
- ekte perle;
- kulturperle
- i uttrykk:
  som perler på ei snor – i rekkje og rad, slag i slag
noko som liknar på ei perle (1, 1)
Døme
- uekte perle;
- glasperle
noko utifrå, storarta;
etter Matteus 7,6:

Faste uttrykk

kaste perler for svin
gje noko verdifullt til personar som ikkje kan verdsetje det

norrøn

adjektiv

Opphav

norrønt norrǿnn, norðrǿnn, opphavleg ‘som kjem frå nord’

Tyding og bruk

som gjeld eller høyrer til den gamle vestnordiske kulturen i Noreg, på Island og i dei norske utbygdene i vest i mellomalderen

Døme

norrøn mytologi;
norrønt språk;
islendingesogene er perlene i den norrøne litteraturen

perlemor

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter latin mater perlarum ‘mor til perlene’

Tyding og bruk

indre hardt lag i skalet til perlemuslingen

Døme

skaftet var pryda med perlemor