Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

paˊraglaiding eller parˊraglaiding

luftsport der ein hoppar utfor eit høgt punkt med ein styrbar fallskjerm;

substantiv hankjønn

paˊraglaider eller parˊraglaider

frå engelsk , førsteleddet av parachute ‘fallskjerm’

styrbar fallskjerm (1) brukt til paragliding
Døme
- paraglideren er ein mellomting mellom ein hangglider og ein fallskjerm
person som driv med paragliding
Døme
- paragliderane kasta seg ut frå fjellhylla