pant 2
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt pantr m eller pant n; frå lågtyskTyding og bruk
- i jus: eigedomsgode som tener som trygd for oppfylling av eit krav
Døme
- setje garden i pant;
- ta pant i huset;
- løyse inn eit pant;
- handpant;
- underpant
- i overført tyding: sikkert teikn, garanti, prov
- venskapspant
- i leik: ting som ein leikekamerat må gje frå seg, og som på visse vilkår kan løysast inn; sjå panteleik
Døme
- gje pant