Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

panteisme

substantiv hankjønn

Uttale

pante-isˊme

Opphav

nylaging av gresk pan- og theos ‘gud’; jamfør pan-

Tyding og bruk

religiøs og filosofisk lære som går ut på at det guddomlege og verda er eitt, og at det guddomlege er i alt som finst

Artikkelside

panteist

substantiv hankjønn

Uttale

pante-isˊt

Tyding og bruk

person som trur at det guddomlege finst i alt som er;

tilhengjar av panteisme

Artikkelside

monoteisme

substantiv hankjønn

Uttale

monote-isˊme

Opphav

gjennom fransk, frå gresk; jamfør mono- og teisme

Tyding og bruk

tru på ein einaste, personleg gud;

til skilnad frå panteisme og polyteisme

Artikkelside

teisme

substantiv hankjønn

Uttale

te-isˊme

Opphav

frå fransk av; gresk theos ‘gud’

Tyding og bruk

filosofisk og religiøs oppfatning som reknar med at Gud eksisterer, og at det finst ein personleg gud opphøgd over og uavhengig av denne verda som han har skapt og stadig styrer;

til skilnad frå ateisme, panteisme og deisme

Artikkelside