Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

orator

substantiv hankjønn

Uttale

oraˊtor, i fleirtal oraˊtorar; oratoˊrar

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

veltalande person

oratorisk

adjektiv

Opphav

av orator og -isk

Tyding og bruk

i samhøve med reglane for talekunst;

Døme

tala var eit oratorisk meisterstykke