Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

monoteistisk

adjektiv

Uttale

monote-isˊtisk

Tyding og bruk

som gjeld monoteismen
Døme
  • islam, kristendomen og jødedomen er monoteistiske religionar

gudsdyrking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å tilbe og dyrke Gud (i ein monoteistisk religion);
til skilnad frå gudedyrking

gudstru

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å tru på Gud (i ein monoteistisk religion)
Døme
  • ei inderleg, ekte gudstru

kristendom

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kristinn dómr

Tyding og bruk

monoteistisk verdsreligion som grunnar seg på Jesu liv og forkynning og som har Bibelen som heilag skrift
Døme
  • gå over til kristendomen;
  • spreie kristendomen

islam

substantiv ubøyeleg

Opphav

frå arabisk ‘overgjeving (til Gud)'

Tyding og bruk

monoteistisk verdsreligion basert på openberringane til profeten Muhammed som oppstod i Arabia på 600-talet