Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

mergel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå mellomalderlatin margila, av latin marga; truleg frå keltisk

Tyding og bruk

blanding av leire og kalk

mergle

mergla

verb

Tyding og bruk

tilsetje mergel

Døme

mergle jorda