Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

laban

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk ‘lat, uvyrden person’; truleg etter det bibelske namnet Laban

Tyding og bruk

slapp, uvyrden fyr;

Døme

ein lang laban

labank

substantiv hankjønn

Uttale

labanˊgk eller laˋbangk

Opphav

opphavleg ‘ slå ( som ein kan lee på’

Tyding og bruk

tverrtre spikra på ein lem, ei dør eller liknande for å halde fjølene i hop