Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

korrektur

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av korrigere

Tyding og bruk

  1. det å gå gjennom og rette ein tekst før publisering
    Døme
    • lese korrektur på ei bok;
    • dei fann mange feil i korrekturen
  2. Døme
    • få den siste korrekturen frå trykkeriet
Artikkelside

korrigere

korrigera

verb

Opphav

gjennom tysk og fransk; frå latin corrigere ‘rette’

Tyding og bruk

  1. rette på, forbetre;
    Døme
    • korrigere ei utsegn;
    • korrigere målingane;
    • dei korrigerte kursen
Artikkelside

korrekturteikn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kvart av dei særskilde teikna som ein bruker til å merkje av feil i teksten når ein les korrektur (1)
Artikkelside

korrekturlesar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som les korrektur (1)
Artikkelside