Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

konto

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom italiensk, frå latin computare ‘rekne’; jamfør kontant (2

Tyding og bruk

  1. rekneskap for kunde i bank eller forretning
    Døme
    • pengane står på konto i banken;
    • overtrekkje kontoen
  2. debet- og kreditside i rekneskap
    Døme
    • konto for innkjøp
  3. tilgang til teneste på internett
    Døme
    • ha konto på Twitter

Faste uttrykk

  • føre/skrive på kontoen for
    finne forklaring for;
    kunne bli klassifisert innanfor
    • uhellet må skrivast på kontoen for kommunikasjonssvikt
  • skrive noko på kontoen til nokon
    gje nokon skulda for noko
  • sperra konto
    konto som ikkje kan disponerast av eigaren
    • setje inn eit depositum på sperra konto
Artikkelside

overtrekkje, overtrekke

overtrekkja, overtrekka

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

ta ut ein sum frå ein bankkonto som er større enn den som står inne
Døme
  • kontoen er overtrekt
Artikkelside

kredittkort

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

betalingskort brukt til å kjøpe varer og tenester eller til å ta ut kontantar utan at summen blir trekt frå kontoen med det same;
jamfør kreditt (2)
Artikkelside

kreditere

kreditera

verb

Opphav

frå tysk, frå fransk; av kredit

Tyding og bruk

  1. føre inn på kreditsida i ein rekneskap;
    Døme
    • summen er kreditert kontoen
  2. gje æra for;
    Døme
    • alle dei tilsette må krediterast for resultatet
Artikkelside

føre/skrive på kontoen for

Tyding og bruk

finne forklaring for;
kunne bli klassifisert innanfor;
Sjå: konto
Døme
  • uhellet må skrivast på kontoen for kommunikasjonssvikt
Artikkelside

godskrive

godskriva

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. føre opp som kredit for nokon eller noko;
    Døme
    • godskrive kontoen;
    • godskrive kontohavaren for 1000 kr
  2. rekne som ein føremon for nokon
    Døme
    • lang praksis må godskrivast søkjaren
  3. la nokon ha æra eller fortenesta for noko;
    Døme
    • godskrive nokon for sigeren;
    • han skal godskrivast for stor innsats
Artikkelside

debitere

debitera

verb

Uttale

debiteˊre

Opphav

gjennom fransk débit, av latin debitum ‘gjeld’; jamfør debet

Tyding og bruk

føre opp (ein sum) på debetsida;
føre opp som skuldnar;
til skilnad frå kreditere
Døme
  • utgiftene blir debiterte på kontoen
Artikkelside