Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

kompetent

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin , av competere ‘treffe saman, svare til’

Tyding og bruk

  1. som har naudsynte kvalifikasjonar;
    Døme
    • skaffe ein kompetent person
  2. som har rett til å gjere noko i kraft av stillinga si
Artikkelside

inkompetent

adjektiv

Tyding og bruk

udyktig
Døme
  • han var inkompetent til å undervise
Artikkelside

kompetanse

substantiv hankjønn

Uttale

kompetanˊgse

Opphav

frå fransk; jamfør kompetent

Tyding og bruk

  1. Døme
    • få kompetanse for ei stilling
  2. verkeområde for ei stilling;
    Døme
    • det ligg utanfor kompetansen min
Artikkelside

habil

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin habilis ‘passande, dugande’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein habil symjar
  2. Døme
    • ein habil søkjar
  3. i jus: som stettar dei krava lova set for å kunne utføre ei viss handling med rettsleg verknad;
    motsett inhabil (1)
Artikkelside

kompetanseerklæring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

erklæring om at ein er kjend kompetent (1) til ei stilling;
Artikkelside