Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

kollaps

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin av collabi ‘bryte saman’

Tyding og bruk

  1. fysisk eller psykisk samanbrot
    Døme
    • ein mental kollaps;
    • byggje seg opp etter kollapsen
  2. oppløysing av eller fullt samanbrot i eit system
    Døme
    • økonomisk kollaps;
    • ein kollaps i bustadmarknaden
Artikkelside

kollapse

kollapsa

verb

Opphav

jamfør kollaps

Tyding og bruk

  1. bryte saman fysisk eller psykisk;
    Døme
    • ho kollapsa på scena
  2. brått falle saman
    Døme
    • brua kollapsa
  3. i overført tyding: bryte saman
    Døme
    • aksjemarknaden kollapsa
Artikkelside

havari

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå fransk avarie, av italiensk avaria; truleg opphavleg arabisk awarija ‘skadde varer’, av awar ‘skade’

Tyding og bruk

  1. skade på sjø- eller luftfartøy eller lasta deira;
    Døme
    • skuta leid totalt havari
  2. større skade på køyretøy, maskin og liknande
    Døme
    • motoren fekk havari, og bilen hamna i grøfta
  3. i overført tyding: samanbrot;
    Døme
    • eit politisk havari;
    • selskapet hadde totalt økonomisk havari
Artikkelside

samanbrot, samanbrott

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å bryte saman psykisk;
    Døme
    • få nervøst samanbrot
  2. det at noko går i oppløysing;
    Døme
    • økonomisk samanbrot
Artikkelside