Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

klarleggje, klarlegge, klårlegge, klårleggje

klarleggja, klarlegga, klårlegga, klårleggja

verb

Opphav

frå tysk; jamfør klar (

Tyding og bruk

gjere noko klart;

Døme

klarleggje årsaka til ei ulykke