Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

interpolere

interpolera

verb

Opphav

frå latin , opphavleg interpolare ‘stase opp, friske opp, forfalske’

Tyding og bruk

  1. skyte inn ord, setningar eller heile stykke i ein tekst
  2. i matematikk: slutte frå kjende funksjonsverdiar til mellomliggjande verdiar

interpolering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • rekne ut folketalet for eit år ved interpolering

interpolasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør interpolere

Tyding og bruk

  1. innskot (2) i tekst
    Døme
    • det var mange interpolasjonar i dei gamle tekstane
  2. i matematikk: det å interpolere (2)