Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

inert

adjektiv

Opphav

av latin iners ‘treg’

Tyding og bruk

om kjemisk stoff: som ikkje har evne til å lage sambinding (2)
Døme
  • inert gass

inerti

substantiv hankjønn

Opphav

av latin inertia, av iners; jamfør inert

Tyding og bruk

  1. det å vere dorsk;
    Døme
    • det er ein viss interti i samfunnsutviklinga
  2. i fysikk: tregleik (2)