Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

ile 3

ila

verb

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. skunde seg, haste, fare i veg
    Døme
    • ho ilte vidare
  2. fare som ein eling (3)
    Døme
    • smerta iler gjennom armen

ile 4

ila

verb

Opphav

truleg av igle (3

Tyding og bruk

bli kvalm, kjenne avsmak
Døme
  • ile berre ved tanken

ile 1

substantiv hokjønn

ile 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt íli

Tyding og bruk

  1. søkkjestein i enden på eit fiskegarn;
  2. stein nytta som anker;
  3. tau i enden av garn eller garnlekkje som går frå søkkjesteinen opp til overflata;

ilen

adjektiv

Opphav

av ile (4

Tyding og bruk

  1. som har ein smak som byr ein imot;
    Døme
    • vatnet er så salt at det er ile

ilmarsj

substantiv hankjønn

Opphav

av ile (4

Tyding og bruk

rask marsj utan lengre stans
Døme
  • soldatar kom i ilmarsj

olle 2

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med velle (1

Tyding og bruk

ilbod

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør ile (3

Tyding og bruk

  1. bodskap som blir ført fram med største hast;
    jamfør bod (1)
  2. person som fører ilbod (1);
    jamfør bod (4)

kjelde

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kelda; samanheng med kald

Tyding og bruk

  1. grunnvatn som kjem opp av jorda;
    Døme
    • ei heilag kjelde;
    • varme kjelder
  2. i overført tyding: opphav (1), utspring (1);
    Døme
    • ei kjelde til forarging
  3. i overført tyding: opphav til kunnskap;
    informant eller dokument som gjev opplysningar
    Døme
    • gje opp kjeldene;
    • påliteleg kjelde;
    • historiske kjelder;
    • studere kjeldene

iletau

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tau i enden av garn eller garnlekkje som går frå søkkjesteinen opp til overflata;