Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

gift 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt gipt ‘gave’; av gje

Tyding og bruk

i kjemi: stoff som skader eller drep ein organisme

Døme

planta inneheld gift;
væska inneheld gift;
gassen inneheld gift;
ta gift;
drepe ein med gift;
leggje ut gift;
feitt er gift for meg

- rottegift
- motgift

Faste uttrykk

det kan du ta gift på
vere viss på

gifte 1

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

(kvinneleg) gifte (, 1)

Døme

ho er ei god, høveleg gifte;
ho henta gifta si frå grannebygda