Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

fornikle

fornikla

verb

Opphav

frå tysk; av for- (

Tyding og bruk

dekkje med eit lag av nikkel

brukt som adjektiv:
- fornikla metall;
- eit fornikla røyr

fornikling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å fornikle
Døme
- fornikling av messing
fornikla lag
Døme
- forniklinga på motorsykkelen