Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

forkomen, forkommen

adjektiv

Opphav

samanheng med forkomast

Tyding og bruk

  1. sterkt medteken;
    Døme
    • finne nokon forkomen av svolt;
    • i forkomen tilstand
  2. i beit, rådvill
    Døme
    • vere forkomen for noko

stakkar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt stafkarl ‘tiggar’; opphavleg ‘kar som går med stav’

Tyding og bruk

  1. hjelpelaus person eller skapnad som det er synd i
    Døme
    • ein fattig stakkar;
    • stakkaren var livredd
  2. redd, veik og feig person
    Døme
    • ein klønete stakkar
  3. brukt i omtale eller tiltale for å vise medkjensle eller ømheit
    Døme
    • fekk du ikkje vere med, stakkar?
    • dei var heilt forkomne av svolt, stakkarane