Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

substantiv hankjønn

onkel på farssida;

bror til far

substantiv hankjønn

gjennom fransk; frå latin avunculus ‘morbror’

bror eller svoger til far eller mor;
farbror, morbror
Døme
- mor har to brør og far tre, og dei er onklane mine;
- onkel Pål er gift med farsystera mi
(eldre) mannleg slektning;
mann som underheld eller leier leik med barn
Døme
- ein populær onkel i barnetimen
brukt som nemning for politi
Døme
- onkel politi

rik onkel
person, bedrift eller liknande som bidreg til å styrkje økonomien
fotballaget treng ein rik onkel

substantiv hankjønn

frå lågtysk ‘farbror, fetter, brorson’; samanheng med far (