ess 2
substantiv inkjekjønn
Opphav
gjennom lågtysk es; frå latin as, romersk mynteiningTyding og bruk
- spelkort med høgaste verdi;einar i kortspel
Døme
- ha tre ess på hand;
- få utdelt spar ess;
- ess er verdt 14 poeng
- flinkaste eller gjævaste person;
Døme
- ho var esset på laget