Avansert søk

4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

dyrekrins

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i bunden form eintal: belte av tolv stjernebilete (somme med dyrenamn) langs ekliptikken
Døme
  • Fiskane er eit av stjernebileta i Dyrekrinsen

stjerneteikn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. ein av tolv like store delar ekliptikken er inndelt i, knytt til eit stjernebilete i dyrekrinsen;
  2. stjerneteikn (1) sola stod i da eit menneske vart fødd
    Døme
    • stjerneteiknet hennar er Tyren
  3. stjernebilete i dyrekrinsen

zodiakal

adjektiv

Uttale

sodiakaˊl

Tyding og bruk

som gjeld Dyrekrinsen

zodiak

substantiv hankjønn

Uttale

soˊdiak

Opphav

latin zodiacus; frå gresk zodiakos (kyklos) ‘dyrisk (krins)’, av zodion, diminutiv av zoon ‘levande skapnad, dyr’

Tyding og bruk

mest i bunden form: Dyrekrinsen