Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

dusin

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå fransk av douze ‘tolv’

Tyding og bruk

mengd på tolv;

Døme

eit dusin knappar

Faste uttrykk

dusinet fullt
tolv stykker;
fullt hus
gå tretten på dusinet av
vere heilt alminneleg, ordinær eller anonym

gå tretten på dusinet av

Tyding og bruk

vere heilt alminneleg, ordinær eller anonym;

Sjå: dusin, tretten

dusinet fullt

Tyding og bruk

tolv stykker;

fullt hus;

Sjå: dusin

gross 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av fransk (douzaine) grosse ‘stort (dusin)'

Tyding og bruk

mengd på tolv dusin, 144 stykke

Faste uttrykk

stort gross
tolv gross, 1728 stykke

dusinvis

adverb

Tyding og bruk

i grupper på tolv;
i dusin
Døme
- varene var pakka dusinvis
brukt som substantiv: store mengder, massevis
Døme
- få dusinvis av medaljar;
- dusinvis venta på gata

tylft

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt tylft; av tolv

Tyding og bruk

mengd på tolv;

tolv stykke;

jamfør dusin

Døme

ha ei tylft (med) ungar;
20 tylfter tømmer(stokkar)