Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

dublere

dublera

verb

Opphav

av fransk doubler ‘doble’

Tyding og bruk

det å doble (1), fordoble
Døme
- dei måtte dublere førelesingane
la to skodespelarar skifte om same rolla;
alternere i ei rolle
Døme
- skodespelarane dublerte rollene i stykket
setje opp to samtidige togsett, fly eller liknande på same ruta
Døme
- i vinterferien vart bussane dublerte
fyre av begge løpa på eit gevær rett etter kvarandre
overtrekkje eit metall med eit lag finare metall;
lage ein dublé (1)
i biljard: støyte kula mot vantet slik at ho kjem tilbake i motsett retning

dublé, duble

substantiv hankjønn

Uttale

dubleˊ

Opphav

frå fransk; av dublere

Tyding og bruk

metall trekt med eit tynt lag av finare metall, oftast gull
Døme
- eit ur i dublé
det å skyte to stykke vilt ved å fyre av begge geværløpa samstundes;
det å dublere (4);
jamfør dublett (2)
støyt som ein dublerer ei biljardkule med

dublering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å doble noko;

det å dublere

Døme

dublering av nøkkelpersonell;
bussane går i dublering