Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

detasjement

substantiv inkjekjønn

Uttale

detasjemanˊg

Opphav

frå fransk; av detasjere (

Tyding og bruk

mindre, utskild militærstyrke med spesialoppdrag

detasjere 1

detasjera

verb

Opphav

frå fransk ‘løyse (ut)'; jamfør attachere

Tyding og bruk

skilje ut eit detasjement frå hovudstyrken