Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

dåne

dåna

verb

Opphav

av norrønt dáinn, av deyja ‘døy’

Tyding og bruk

svime av;

Døme

nesten dåne av redsle;
eg trur eg dånar

uvit, uvett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

medvitslaus tilstand, svime

Døme

falle, dette, sige i uvit – uvite, dåne;
liggje, vere i uvit

uvete, uvite

uveta, uvita

verb

kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

falle i uvit, svime av, dåne

Døme

uvete av skrekk

utor

preposisjon

Opphav

av ut og or (

Tyding og bruk

ut or, or, ut av, ut frå (eit være inni noko)

Døme

gå utor huset, bilen, senga;
renne utor flaska;
slå utor vatnet – tømme ut;
kome seg utor kleda;
lese utor boka;
rive utor eit blad;
ha utor seg eit sneiord;
gå utor vegen!
falle utor – tape seg, magrast; (nesten) dåne

Faste uttrykk

utor måten
umåteleg, over alle grenser
utor seg
frå seg, oppskaka, ukontrollert

dåneferdig

adjektiv

Tyding og bruk

som skal til å dåne

Døme

eit dåneferdig publikum