Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

substantiv hankjønn

koˊsinus

forkorting for latin complementi sinus ‘sinus til komplementvinkelen’

i ein rettvinkla trekant: høve mellom den kateten som er med og dannar vinkelen og hypotenusen;

symbol cos;

til skilnad frå sinus (1)

adjektiv

som gjeld trigonometri

trigonometrisk funksjon
funksjon (2) som ein bruker i trigonometrien, til dømes sinus og cosinus
trigonometrisk punkt
utgangspunkt ved triangulering;
triangelpunkt

substantiv hankjønn

latin eigenleg ‘boge, bukt, fald’

i matematikk: høve mellom den motståande kateten og hypotenusen for ein vinkel i ein rettvinkla trekant, forkorta sin, til skilnad frå cosinus
holrom eller kanal i lekamen, særleg i nasen og hjernen

symbol

symbol for cosinus