Avansert søk

10 treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

brunleg

adjektiv

Tyding og bruk

noko brun
Døme
  • ein brunleg farge

murmeldyr

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå tysk, av seinlatin mus (genitiv muris) montis ‘fjellmus’; med innverknad frå tysk murmeln ‘mumle’

Tyding og bruk

gnagar av slekta Marmota i ekornfamilien med brunleg pels

Faste uttrykk

  • sove som eit murmeldyr
    sove djupt og lenge

øyrevoks

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

brunleg, voksliknande sekret som blir skilt ut av kjertlar i den ytre øyregangen

olivin

substantiv hankjønn

Opphav

nylaging av oliven (1

Tyding og bruk

olivengrønt eller brunleg mineral av magnesium- og jernsilikat

sepiabrun

adjektiv

Tyding og bruk

med brunleg farge (som på gamle fotografi);
jamfør sepia

dvergulke

substantiv hokjønn

dvergulk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

liten brunleg eller grønleg fisk i ulkefamilien;
Taurulus bubalis

brunleitt

adjektiv

Opphav

jamfør -leitt

Tyding og bruk

om hudfarge: brunleg

sepia

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk og latin ‘blekksprut’

Tyding og bruk

mørkebrunt fargestoff, opphavleg utvunne av blekk frå sepiablekksprut;
brunleg fargetone

brungul

adjektiv

Tyding og bruk

gul med brunleg skjær
Døme
  • brungule haustfargar

hyasint 2

substantiv hankjønn

Opphav

same opphav som hyasint (1

Tyding og bruk

klar oransje eller raud til brunleg edelstein av mineralet zirkon