Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

bestandig

adjektiv

Uttale

bestanˊdi

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk ‘som held stand, er varig’

Tyding og bruk

motstandsdyktig mot kjemisk nedbryting;
haldbar (1)
brukt som adverb: alltid (1), stendig
Døme
- ho er bestandig blid;
- borte for bestandig